- N-naprawdę? - wydukała. Wiedziałem, że powiedziała to tylko po to, by się odezwać. Raczej nie pytałaby się o to po raz kolejny.
- Mhm. - potwierdziłem, kiwając głową. - Właśnie znajdujemy się w... eee... - Zagryzłem dolną wargę i rozejrzałem się. Nie wierzyłem, że zapomniałem, jak nazywa się to miejsce. Sam nie należałem długo do sfory i jeszcze nie znałem wszystkich zakamarków. Dopiero poznawałem tereny. - To chyba jest Las wrzosowy. - oznajmiłem, nie będąc do końca pewny swoich słów.
- Chyba? - borderka podniosła jedną brew do góry, po czym parsknęła śmiechem.
- Ej. Nie jestem w sforze dużo dłużej niż ty. - udałem obrażonego. - Ale tak serio, to może lepiej chodźmy do Nuti i Horizona. - Lastrada posłała mi pytające spojrzenie. - To Alfy. - wyjaśniłem. - Oni zdecydują, czy przyjmą cię do sfory.
- Mogą mnie nie przyjąć? - przestraszyła się.
- Mogą, ale na pewno się zgodzą. - uspokoiłem suczkę. Odetchnęła z ulgą, słysząc moje słowa. - To jak? Idziemy do nich?
- Okej. - wzruszyła ramionami. Ruszyliśmy w kierunku mieszkania pary Alfa. - Mam nadzieję, że trafisz. - zażartowała, uśmiechając się złośliwie.
- Ja też mam taką nadzieję. - odparłem, przypominając sobie pewną sytuację... - Ale lepiej uważaj. Już raz się tutaj zgubiłem.
- Super. - westchnęła Lastrada. Później już bez słowa szła za mną.
Na szczęście dotarliśmy tam bez problemów. Zastaliśmy jedynie Nuti, ponieważ Horizon, z tego co słyszeliśmy, był w pracy. Wilczyca zgodziła się, by moja towarzyszka dołączyła do Sfory Psiego Głosu. Tak jak myślałem, nowa członkini postanowiła zostać lekarką. Uzgodniła z przywódczynią jeszcze kilka spraw. Wyszliśmy po około dwudziestu minutach.
Udaliśmy się w kierunku Wysp, gdzie mieszkałem.
- To może najpierw oprowadzę cię po terenach, a później wybierzesz sobie miejsce zamieszkania? - zaproponowałem. - Tutaj masz naprawdę duży wybór.
Lastrada? Przepraszam, że krótkie, brak czasu... Ale nie zrażaj się! ;3
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz