Od Horizona C.D. historii Nuti

Zacząłem coraz szybciej wodzić oczyma po drobnych, starannie zapisanych literach.
- Nuti. - przełknąłem gulę, która w sekundę wyrosła w moim gardle.
Popatrzyła na mnie.
- Musimy ze sobą walczyć. - czułem, że zamarło mi serce. Wstrzymałem oddech nie czując potrzeby ponownego wydechu.
- Co? - prawie krzyknęła.
- Spójrz. - rozkazałem pokazując drżącą łapą tekst.
- Nie. - zaprzeczyła.
Nie słuchałem co mówiła dalej. Zamyślony analizowałem resztę. Do moich oczu wbiły się dwa słowa. Reszta nagle stała się rozmazana.

" Próba lojalności "

Jednak nic mi one w tym momencie nie mówiły.

- Nuti, zabij mnie i wyjdź stąd. - popatrzyłem w jej złote oczy. 

- Chyba żartujesz?! - słychać było w jej słowach ogromne oburzenie. 

- Nie rozumiesz? Z tego miejsca wydostanie się tylko jedno z nas. - odpowiedziałem spokojnie. 

Cały czas zaprzeczała. Obok księgi pojawił się srebrny sztylet. To wszystko robiło się coraz bardziej porąbane. 

- Po prostu go weź i wbij mi go o tutaj. - wskazałem łapą miejsce pod szyją. - Nic nie poczuję. - zapewniłem. 

Rozpłakała się. Co wtedy czułem? Nic. Żadnych emocji. W moim umyśle biła pustka. Żadnej wściekłości, radości, strachu czy smutku. 

- Nuti. - przywołałem ją do porządku. - Nie rycz. - podałem jej ostrze. - Zrób chociaż raz to, o co Cię proszę. 

Poczułem zimno. Drżący metal stykający się z moim kołnierzem, jeszcze chwilę ochładzał moją skórę, a potem z hałasem upadł na podłogę. 

- Nie mogę, Horizon. Nie zrobię tego. - znów płakała. 

Wiedziałem, że ją to uspokoi, więc podszedłem do niej i przytuliłem. Zadziałało na mnie ciepło jej ciała. Poczułem jakbym wybudził się z transu. 

- Nuti! - krzyknąłem wesoło, gdy wszystko poukładało mi się w głowie. - Zdałaś próbę! - zaśmiałem się. 

- Hę? - pociągnęła nosem odsuwając się ode mnie. 

Rozejrzałem się na boki. Po sztylecie i księdze nie było śladu. Kolorowe plamy zaczęły się wypełniać. Przez chwilę poczuliśmy jakby zatrzęsła się pod nami ziemia. Przybliżyliśmy się do siebie jakby miało się wydarzyć najgorsze i wtedy... uchyliłem z obawą jedno oko. Po białym pomieszczeniu nie było śladu. Tuliłem do siebie futro brązowej wadery. Otworzyłem obydwoje oczu i ujrzałem wejście do tunelu. Byliśmy wolni. 

Nuti? :3