Od Devo - CD historii Easy

  - Ja też nie jestem gotowa na partnerstwo... - zaczęła, z każdym słowem ściszając głos. 
Serce szybciej mi biło. Czekałem nieciepliwie na odpowiedź. Tymczasem po jej "policzkach" spływały łzy.
- Ale kocham cię, Devo. Tak. - wyszeptała. - Zostanę twoją... pół-partnerką. 
W myślach wykrzyczałem głośne "TAK"! Nigdy nie czułem takiej euforii. Po słowach Easy dostałem jakiejś niezwykłej energii i żądzy do działania. Słowo "pół-partnerka" brzmiało tak dziwnie, a zarazem wyjątkowo. To było coś innego od partnerstwa, ale jednak dawało tą samą siłę i radość. 
Zakręciło mi się w głowie. Nawet nie wiem kiedy, nasze pyski zetknęły się ze sobą. W głowie usłyszałem oklaski, te same jak wtedy, gdy po raz pierwszy raz pocałowałem się z Easy. Haczyk był taki, że tym razem nikt nam nie klaskał. 
Dopiero po dłuższej chwili, odsunęliśmy się od siebie. Suczka uniosła wzrok, żeby spojrzeć mi w oczy. Uśmiechnęła się, na co ja automatycznie odwzajemniłem. Jej oczy były przepełnione radością, ale nie tak dużą, jaką kiedykolwiek widziałem. Nagle, borderka zbliżyła się do mnie i wtuliła się w moją sierść. 
W mojej głowie wciąż panował szum, jednak to nie przeszkadzało mi w tej chwili. Nigdy w życiu nie byłem taki szczęśliwy. Pytanie o pół-partnerstwo było jednak dobrym pomysłem.
 - To... co teraz? - odezwała się Easy.
Szczerze, to sam nie wiedziałem co robić dalej. Pewnie jak byśmy zostali partnerami, to zaczęlibyśmy się pakować do którejś z naszych jaskiń. Ale byliśmy pół-partnerami.
Suczka znów spojrzała na mnie i uśmiechnęła się blado. Słyszałem jej szybkie bicie serca. Biło zresztą tym samym tempem, co moje. Easy powoli położyła swoją głowę na moim "ramieniu", a ja próbowałem w głowie sklecić zdanie, które chciałem powiedzieć. 
- M-Może zamieszkamy r-razem? - zapytałem niepewnie. 
Oczy Easy gwałtownie powiększyły się, lecz potem odpowiedziała:
- Tylko u kogo...?
- Emm... może u Ciebie? 

*******

Wszedłem do domu i od razu zacząłem się pakować. Panowała mną ekscytacja, a jednocześnie niepokój. Nie pomyślałem nad reakcją mojego brata. Z drugiej strony dobrze wiedziałem, że nie będę z nim mieszkał całe życie.

Nagle, do domu wszedł Horizon. Prawdopodobnie był po spotkaniu z Mizu, z którą zresztą ostatnio często się spotykał.

- Hej, gdzie się wybierasz? - zapytał zaskoczony.

- Wyprowadzam się do Easy. - odpowiedziałem, w głowie myśląc jak dziwnie brzmi nasz dialog.

Mój brat nic nie odpowiedział tylko odszedł do swojej sypialni. 

Easy? 

Przepraszam, że dopiero teraz odpisałam.